سلف دانشگاه همچنان در تصرف مدیریت اقتصادی مسئولین دانشگاه اما غافل از یک نگاه فرهنگی به این مسئله!؟

یکی از ایرادهایی که این تصرف می تواند داشته باشد را برادر عزیزم آقای محرابیان ذکر کردند که مربوط به تلف شدن وقت و تضییع حق دانشجویان است که نمی خواهم به آن بپردازم.اما به نظرم نکته ای عمیق تر و مهمتر از این مسئله وجود دارد.

آیا به این فکر کرده اید ...آیا به این فکر کرده اید که چرا در اسلام آمده است که وقتی غذایی در دست شماست و کس دیگری آن را ندارد، به او تعارف کنید تا او هم با شما شریک شود؟آیا به این فکر کرده اید که چرا غالب ائمه ی ما در عین حالی که کار می کردند و درآمد کسب می کردند آنها را در راه خدا صرف می کردند و در عین تمکن مالی هیچ گاه اظهار به ثروتمندی نمی کردند( یعنی همه ی ثروت خود را برای بیچارگان خرج می کردند و چیزی برای خود نمی گذاشتند.) و همیشه خود را به شکل افراد کم درآمد در می آوردند و خود را همدرد محرومان می دانستند؟ آیا به این فکر کرده اید که چرا در ابتدای انقلاب ، ثروتمندان از بروز و بیان سرمایه ی خود شرم داشتند و ثروتمند بودن عار محسوب می شد؟آیا به این فکر کرده اید که چرا امام خامنه ای توصیه می کنند که مسئولین ساده زیست باشند و همه و عموم را به این امر توصیه می کنند؟شاید بگویید ...شاید بگویید چه اشکالی به وجود می آمد اگر ائمه ی ما از مال و سرمایه ی خود خرج می کردند و بهترین غذاها و پوشاک را برای خود انتخاب می کردند؟شاید بگویید فردی ثروتمند است و سرمایه ی خود را از راه حلال بدست آورده است و می تواند ماشین های گران قیمت بخرد و ... چه اشکالی دارد؟ شاید بگویید که ثروتمند بودن فلان مسئول چه ربطی به مدیریت او دارد، او دارد مسئولیت خود را اجرا می کند و اگر ایرادی به کار او دارید بگویید؟اما فقرا و محرومان ...حال به محرومان و بیچارگان فکر کنید که چه فضایی برای آنها به وجود می آید؟چه فکرها و چه خیالاتی که به ذهنشان خطور نخواهد کرد. فرزندان فقرا را در نظر بگیرید که هر روز شاهد اظهار ثروت ثروتمندانی اند که با اتوموبیلهای آخرین سیستم جلویشان رفت و آمد می کنند و آه و صد آه از تعریف کردن این منظره ها برای پدر و مادرشان!!!و پدر و مادر هم دست به هر کاری می زنند تا پولی به دست آورند خود را از فقر در آورند.اگر کمی معتقد باشند سعی می کنند از راه حلال باشد ولی اگر کمی لذت پول حرام را بچشند چه مصیبت هایی که بوجود نخواهد آمد؟!آنگاه چه می شود ؟همه ی اتفاقات این چنینی در صورتی می افتد که مسئولین فرهنگی ما این مسئله را به حال خود گذاشته باشند. ثروتمند سرمایه ی خود را به رخ بکشد و کسی که سرمایه اش کمتر است هدفش این شود که به بالایی برسد و فقیر و بیچاره هم هدفش این شود که یک پله بالاتر رود. حال ، جامعه ای را تصور کنید که به خاطر ضعف مدیران فرهنگی در مهار کردن معضل اظهار ثروت ، تک تک مردم عمری را با هدف به دست آوردن پول بیشتر زندگی کنند. آنگاه در این جامعه قرار است سرباز امام زمان تربیت شود! واقعا جای تأمل دارد.اما دانشگاه ما ...می گوییم چرا مثلا از شرکت نفت باید غذاهای آنچنانی و با تزئینات آنچنانی سر سفره هایشان باشد؟ می گویند:" چون پول بیشتر داده اند و این مسلم است که هر کسی پول بیشتری بدهد آش بیشتری می گیرد! اگر شما هم پول بیشتری بدهی غذای بهتری می خوری! " می گوییم چرا باید جلوی چشمان ما باشد؟ می گویند: " خوب نگاه نکن! " می گوییم به چه بهانه ای می خواهید درآمد زایی کنید برای دانشگاه در صورتی که دارید ما را تشویق به سرمایه داری و کسب پول بیشتر می کنید؟ می گویند: "چه عیبی دارد؟ "

نتیجه اینکه ...

هر کار و عملی که در سطح دانشگاه چه علمی و چه اقتصادی صورت می گیرد یکی از پیامدهایش تاثیر فرهنگی است. یک مسئول همیشه باید قبل از انجام هر کاری پیامدها را در نظر بگیرد ولی اگر مسئله ی درآمدزایی را صرفا مسئله ای اقتصادی ببیند و مسئله ای علمی را صرفا کار علمی ببیند ، به این مدیریت ، مدیریت سکولار می گویند.امیدوارم  که دانشگاه ما اینچنین نباشد!!!؟

یاعلی./

--------------------------

ورود دوباره ام رو به عرصه ی وبلاگ نویسی تبریک میگم!!!!!!!!!؟؟